BİR VARLIK SAHASI OLARAK: KONYA AĞZI

Hz. Âdem’in kelimeleri öğrenmesi, eşyayı isimlendirerek tanıması, Cenab-ı Hakk’ın ona sunduğu özel bir nimettir. Böylece insanı diğer âlemlerden ayıran şey, asli olarak onun düşünme ve konuşma istidatıdır. Nesneler hakkındaki tasavvurunu/iç konuşmasını önermelere dönüştürerek dış konuşmasını “tasdik” ettiren insan, bu letaifiyle diğer mahlûkattan farklı kılınmıştır. Esasında düşünen bir varlık için insanın kelimeleri, diğer kesbi bir yönünü ortaya çıkarmış olur. Konuşmak, irade etmek ve düşünmek, insanın hem imkân hem de mesûliyet alanıdır. Bundan mütevellit dilin insana yüklenmiş bir kod, semavi bir nüzul oluşu sonucunu çıkarabiliriz çünkü her şeyin Sahibi, kelam’ın da Sahibi’dir ve insanlarla peygamberleri aracılığı ile konuşur. Cenab-ı Hak insanlara, insanların dili ile hitap eder; sözünü indirirken aynı zamanda onun zaviyesine ve algısına indirger.

Devamını okumak için tıklayınız.