Page 115 - Dârülmülk Konya Dergisi 2024 6. Sayı

bölgeyi yağmadılar. Sultan II. Mesud ve
Geyhatu’nun kuvvetleriyle Bozkış
Bahadır komutasındaki Germiyanlıları
1287’de yenince Eşrefoğulları bu tehlikeyi
atlattı.1288’de yılı başında Selçuklu-Moğol
ordusu Karamanlılar’ın elindeki Larende’yi
tahrip edince, Güneri Bey’in müttefiki
Eşrefoğlu Süleyman, Ilgın’a akın ederek
Balabanoğlu ile öldürdükleri askerlerin
başlarını Konya’ya gönderdi. Ancak
durumun kötüye gittiği düşünerek Konya’ya
haber gönderen Eşrefoğlu Süleyman ve
Karamanoğlu Güneri Bey’lere elini öptürüp
itaatlerini alan Sultan II. Mesud onların
memleketlerine dönmelerine izin verdi.
Bu barış döneminde Eşrefoğlu Süleyman
Bey, merkezini Gorgorum’dan Beyşehir’e
taşımıştır. Halen İçeri şehir adını taşıyan
kısmını çevreleyen surların kale kapısı
üzerindeki dört satırlık 689 (1290) tarihli
kitabede burasının “emirü’l-kebirü’l-
mu’azzam” olarak anılan Süleyman Bey
tarafından yaptırıldığı, ilk satırdaki ifadeden
de şehrin ona istinaden “Süleymanşehir”
olarak anıldığı görülmektedir. Sultan II.
Mesud, 1289’da Sinop’da yaşayan kardeşi
Rükneddin Geyümers’i Beyşehir’e yollayarak
Eşrefoğlu Süleyman’ın kızı Gülcemal
Hatun’la evlendirmeyi, aralarındaki
barışı sağlamlaştırmayı düşünmüştür.
Fakat Eşrefoğlu Süleyman, Geyümers’i
tutuklayarak koz olarak kullanmak isteyince
ordusuyla Beyşehir üzerine yürüyen II.
Mesud’u araya giren Karamanoğlu Güneri
Bey durdurmuş ve Sultan’ın kardeşinin
tutuklanmasının yanlış olduğunu söyleyerek
Geyümers’i serbest bıraktırmıştı. Temmuz
1291’de Şehzade Geyhatu, Tebriz’e giderek
ölen Argun Han’ın yerine tahta geçtiğinde

113