Page 63 - Dârülmülk Konya Dergisi 2024 6. Sayı

ve daha sonraki dönemlerde de sıklıkla adı
geçen Gevale kalelerinin komutanı olmalıdır.
Bu havalinin bir bölü mü ya da tamamının,
yaşadığı dönemden itibaren kendi ismiyle
anılmaya başlaması, Hâce-i Cihân’ın Gevale
kalelerinin komutanlığını yapmış olduğunu
göstermektedir.

Bir Selçuklu Yerleşimi Hocacihan
Hocacihan ismi yukarıda genel olarak
ortaya koyduğumuz Bedreddin Ahmed b.
Kaysar b. Selman’a atfedilen “Hâce-i Cihân”
lakabından gelmektedir. Sonradan Hocacihan
olarak adlandırılan yerde Tü rkiye Selçuklu
Devleti’nin yıkılmasının ardından ortaya
çıkan Karamanoğlu Beyliği ve sonrasında
özellikle Fatih döneminde, bazı gayrimü slim
yerleşimlerinin adları yerini, yavaş yavaş
Tü rkçe isimlere bırakmıştır.
Fatih döneminde, 1467’de Gevale Kalesi’nin
yıktırılmasının ardından bu havalinin askeri
işlevi bitmiş, artık buralar mesirelik yerler
haline gelmiştir. Evliya Çelebi de bu yargıyı
doğrular nitelikte, şehir ile dağ arasındaki
kü çü k-bü yü k evlerden söz edip, dağlardan
gelen suların Konya Ovası’nda göl haline
geldiğini söylemektedir. Gü nü mü zde
mahalle olan Hocacihan, Konya’nın batı
tarafındadır. Selçuklular Dönemi sonrasından gayrimü slimlerin yaşadığı bir yerdir. Konya Yusuf Ağa
itibaren sınırları belirginleşmeye başlayan Hocacihan, Konya Ovası’nı batı taraftan Kütüphanesi’nde bulunan
Hocacihan havalisi aynı zamanda devamlı gören, Bü yü k ve Kü çü k Gevale dağlarının “Şerhu’t Ta‘arruf fî Ma‘rifeti’
surette değişikliğe de uğramıştır. Hocacihan, oluşturduğu yamaçlarda kurulmuştur. Geçmiş Tasavvuf” isimli eserin
Osmanlı Dönemi’ndeki çeşitli belgelerde zamanlarda dağlardan gelen ırmakların ve su başındaki vakıf kaydı
Konya’nın devamında (zeylinde), dışında membalarının olduğu, bunun yanında kesif
(haricinde) ve Konya’ya bir saat uzaklıkta ormanların bulunduğu, bağlık, bahçelik bir yer
olarak gösterilmiştir. Hocacihan’ın aynı olan Hocacihan, yıl boyunca Gedavet ve diğer
zamanda içerisinde olan dağlara doğru batı rü zgârların görü ldü ğü bir yerdir. Hocacihan’ın
sınırı, Selçuklu ve daha öncesinde çoğunluğu batısında olan ve içerisinde Ak Manastır’ın
da yer aldığı dağ silsilesi, kuzey-gü ney

61