Page 79 - Dârülmülk Konya Dergisi 2025 8. Sayı
P. 79
kapsar. Bu ayrımlar, klasik tıbbın farklı Kaynakça
uzmanlık alanlarını belirgin hale getirmiştir.
Altaş, Eşref. “Şîrâzî’nin et-Tuhfetu’s-Sa‘diyye’sinde Klasik
Tıbbın tümel kısmının kıyasî tıp geleneğine Tıbbın Bilimselliği Sorunu”, Kutbuddin Şîrâzî’de Felsefe,
bağlı olarak inşa edilebilmesi onun teorik Matematik ve Tıp, ed. Mustakim Arıcı - Asiye Aykıt,
kısmının baskın hale gelmesini dolayısıyla İstanbul: Ketebe, 2022, 255-277.
tıbbın mantık, fizik ve metafizik gibi Fahreddin Razi. Şerhu Muşkilâti Kitâbi’l-Kânûn. Tahkik:
bilimlerle daha fazla ilişkilendirilmesini Necefkuli Habîbî. Tahran: Kitabhâne, Müze ve Merkez-i
sağlamıştır. Nahcuvânî tıbbın mantık İsnâd-ı Meclis-i Şûrâ-yi İslamî, 1396 hş.
temelinde inşa edilmesi noktasında İbn Bibi. el-Evamirü’l-Alâʾiye fi’l-umûri’l-alâʾiye
oldukça hassastır. Bu hassasiyet, onun tıbba (Selçukname). 2 cilt. Çev. Mürsel Öztürk. Ankara: T.C.
Kültür Bakanlığı Yayınları, 1996.
yaklaşımını şu üç noktada belirlemiştir: Tıbbın İbn Kemmûne. Fevâʾid-i Mültekatunmin Şerhi’l-İşârâtli’n-
kavramlarının cins ve fasıldan oluşan tanım Nahcuvânî. Süleymaniye Kütüphanesi, Ayasofya 4862.
kuralları çerçevesinde tanımlanması, tıbbın İbn Sînâ. el-Kânûnfi’t-Tıbb. thk. Muhammed Emin ed-
burhani bilimsel bir çerçeveye oturtulması Dannavî. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1999.
ve tıbbın çıkarımlarının kıyasî burhanlarla İbnü’l-İbrî. Târîhu Muhtasari’d-Düvel. çev. Şerafeddin
tertip edilmesi. Dolayısıyla Nahcuvânî’nin Yaltkaya. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2011.
tıpla ilgisi muhtemelen hastaları tedavi eden Kutbuddin Şîrâzî. Şerhu’l-Kânûn: et-Tuhfetü’s-Sa‘diyye.
bir hekimden ziyade daha çok teorik düzeyde Süleymaniye Kütüphanesi, Ayasofya, 3649.
olmuştur. Necmeddin Nahcuvânî. Halluşukûki’l-Kânûn.
Süleymaniye Kütüphanesi, Ayasofya 3545, 3721; Paris
Bibliothèquenationale de France, Arabe 2936; Bursa
İnebey Yazma Eser Kütüphanesi, Hüseyin Çelebi 829.
Necmeddin Nahcuvânî. Telhîsu’l-Mahsûllitehzîbi’l-usûl.
Tahkik: Salih b. Abdullah el-Gannâm. Medine: el-
Câmiatü’l-İslâmiyye, Külliyyetü’ş-Şeriyye, Doktora Tezi,
1992.
Necmeddin en-Nahcuvânî. Şerhu’l-İşârât. Topkapı
Kütüphanesi, III. Ahmed, 3264.
Sümer, Faruk. “Keykubad I.” TDV İslâm Ansiklopedisi.
Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı, XXV, 358.
Wisnovsky, Roberts. “Towards a Genealogy of
Avicennism.” Oriens 42 (2014): 323–363.
Yemenli, İbrahim. “Bir İbn Sînâ Şârihi, Ekmeleddîn
en-Nahcuvânî ve Varlık Anlayışı.” Dîvân: Disiplinlerarası
Çalışmalar Dergisi 10 (Haziran 2001): 99-143.
77
