Page 132 - Dârülmülk Konya Dergisi 2024 5. Sayı
P. 132

İbnü’l-Arabî’nin muhtelif
             kitaplara dair kıraat kaydı, 336a



                                       Sonraki kayıtlarda “kendi hattım” dediği   fî Şerhi Tercümâni’l-Eşvâk isimli kitapları
                                       metinlere baktığımızda İbnü’l-Arabî’nin,   kendisine kıraat ettiğini ifade etmektedir.
                                       bizzat kaleme aldığını anladığımız bu kayıtta  İbnü’l-Arabî bu kayıtta Konevî’yi “veledü’l-
                                       o, Konevî’yi “veledü’l-bâr el-mushin, en-  mübârek et-tâhir” yani “kutlu ve tertemiz
                                       necîb, et-tâhir” yani “hayırlı, ihsan sahibi,   evlat” sıfatlarıyla zikretmekte, Sadreddin
                                       seçkin ve tertemiz evlat” sıfatlarıyla tavsif   Muhammed b. Hacı el-Muhlis el-Merhûm
                                       etmiş, tam ismini Sadreddin Muhammed       Mecdüddin İshak b. Muhammed el-Konevî
                                       b. İshak b. Muhammed b. Yusuf el-Konevî    şeklinde isimlendirmektedir.
                                       olarak zikretmiştir. Bu nüsha, bizzat müellifi   İbnü’l-Arabî’nin bizzat kaleme aldığı
                                       tarafından talebesine kıraat edilmesi      anlaşılan bu metinde müellif hatlı Fütûhâtü’l-
                                       hasebiyle el-Fihrist’in müellif nüshasına yakın   Mekiyye’nin yirmi cilt olduğu beyan
                                       bir değer taşımaktadır.
                                                                                  edilmiştir. Aşağıda gelecek bir kayıtta
                                       Mecmuanın 336a sayfasında bulunan başka    (338b) tekrarlanacak bu bilgi Fütûhât’ın ilk
                                       bir kıraat kaydında İbnü’l-Arabî, Konevî’nin   nüshasına ait olmalıdır. Çünkü eserin İbnü’l-
                                       Fütûhâtü’l-Mekiyye, Mevâki‘u’n-nücûm,      Arabî’nin 632-637 yılları arasında tekrar
                                       Tedbîrâtü’l-İlâhiyye, Tenezzülâtü’l-Mevsıliyye,   gözden geçirip 1/3 oranında eklemelerle
                                       Kitâbu’l-Ma‘rife, Dîvân ve ez-Zehâ’ir ve’l-a‘lâk   ikmal edilmiş ikinci ve son şeklini almış







                                                                              130
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137