Page 137 - Dârülmülk Konya Dergisi 2024 5. Sayı

konu olan kırk üç İbnü’l-Arabî eseri Koçkuzu, Ali Osman, “İbnü’l-Harrât”, DİA,
zikredilmektedir. İbnü’l-Arabî’nin vefatına XXI, İstanbul 2000.
kadar devam eden birliktelikleri göz önüne Polat, Salahattin, “Kıraat”, DİA, XXV, İstanbul
alındığında, Konevî mirası üzerine yapılacak 2022.
araştırmalar ve kayıtlar üzerinde yapılacak Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı,
muhtelif tetkiklerle daha fazla sonuca “Anadolu Arifleri ve Alimleri” Yazma Eser Sergisi,
ulaşma imkânı olacaktır. 18 2022.

Yılmaz, Muhammet, “Sadreddin Konevî’nin
Kaynaklar Huzurunda Okunan İbnü’l-Esîr’in Câmi’u’l-
Usûl Adlı Eserinin Semâ Kayıtları”, Çukurova
Addas, Claude, İbn Arabi Kibrit-i Ahmerin Peşinde, Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13-2, 2013.
İstanbul 2004.
Zehebî, SiyerüA‘lâmi’n-Nübelâ, XXIII, 1422/2001.
Aksöz, Munise (2018) “Yanmetin (Paratexte)
Nedir? Metin Çevresindeki Yazılı Öğeler
(Peritexte) Nelerdir?”, Turkish Studies, Volume 13
Issue 12.
Alkan, Ercan, Şerhu Hal‘i’n-Na‘leyn-Hal‘u’n-Na‘leyn
Şerhi, İstanbul 2017.
Ateş, Ahmed, “Anadolu Kütüphanelerinden
Mühim Yazma Eserler (Amasya)”, Tarih
Vesikaları, 1-16, 1955.
Aydınlı, Abdullah, “Semâ”, DİA, XXXVI,
İstanbul 2099.
Kılıç, Mahmud Erol, “el-Fütûhâtü’l-Mekiyye”,
DİA, XIII, İstanbul 1996.
Kılıç, Mahmud Erol, “Füsûsu’l-Hikem”, DİA,
XIII, İstanbul 1996.
Kılıç, Mahmud Erol, Şeyh-i Ekber İbn Arabî
Düşüncesine Giriş, 2009.

18 Sadreddin-i Konevî’nin eserleriyle alakalı semâ ve icâzet kayıtları da bu kapsamda değerlendirilmelidir. Nitekim Îcâzü’l-Beyân
fî Te’vîli’l-Kur’ân isimli Fâtiha Sûresi tefsiri önemli bir örnek oluşturmaktadır. Eserin 669 yılı Ramazan ayının bitimine üç gün kala
Konya’da tamamlanan ve meşhur talebelerinden Sa’îd el-Fergânî tarafından istinsah edilen nüshasının sonunda, Konevî’nin hattıyla
semâ icâzeti vardır (Köprülü Ktp., Fazıl Ahmed Paşa, nr. 41). 13 Muharrem 653 tarihinde Muhammed b. Muhammed eş-Şirvânî tara-
fından istinsah edilip 7 Ramazan 653’te müellife arz ve mukabele edilen ve müellifin aynı tarihli semâ ve icâzet kaydını taşıyan diğer
nüsha aynı zamanda elimizdeki en erken tarihli nüsha olma özelliğine sahiptir (Bursa İnebey Ktp., Haraççı, nr. 133). Eserin başka
bir nüshası ise müstensihi itibariyle dikkat çekmektedir. 677 yılı Muharrem ayının sonlarında Çarşamba günü istinsahı tamamlanan
nüshanın müstensihi Muhammed b. Mahmud b. Muhammed el-Cendî şeklinde kayıtlıdır (Süleymaniye Ktp., Fatih, 293). Bu zâtın
Konevî’nin meşhur talebelerinden Müeyyedüddin el-Cendî olma ihtimali yüksektir.

135