Page 116 - Dârülmülk Konya Dergisi 2025 8. Sayı

Konya Sırçalı karşıdakine yansır, ayrıca renklerin aydınlık Urmevî yansıma konusunda iki teoriye yer
Medrese 19. yüzyıl olanı da vardır. Cisimler karşısında olan verir. Nesne-ışın teorisine göre insanın
sonları şeyin ışığı ve rengiyle keyfiyetlendiği gibi, aynada yüzünü görmesi, yüzün suretinin
göz de ikisiyle nitelik kazanır. Güneşe aynaya yerleşmesi sonra da o suretten
baktıktan sonra gözümüzü yumduğumuzda başka bir suretin göze girmesiyledir. Işın
güneş imgesinin gözde kalması ya da yeşil teorisine göre ise ayna parlak olduğu için
bir bahçeye bir süre bakan gözün yeşil renk gözden çıkan ışın aynadan yansır ve böylece
özelliği kazanması ve sonra başka bir renge yüz görülür. Ona göre ikisi de geçersizdir;
bakınca da o rengi yeşille karışık görmesi de zira suret aynaya yerleşse -yeşil rengin
bunu ispatlar. Öyleyse ilk ve bizzat görülen göze girmesi gibi- belli bir yere yerleşir ve
şey gözün celidiyye bölgesinde oluşan ışık asla değişmezdi. Oysa ki aynadaki suret,
ve renktir. O, İbn Sînâ’ya nispet ettiği, suda görülen ağaç suretlerinin bizim
karanlıkta renkler görülmediği için ışığın hareketimizle yer değiştirmesi gibi, hareket
rengin varlık şartı olmasını da reddeder. Ona edenlere bağlı olarak değişir. Ayrıca aynada
göre ışık rengin değil görmenin varlık şartı renk ve şekil görmememiz de görülenin
olabilir. onun gerek dış yüzeyi gerekse de derinliğine

114